Westromeins legeraanvoerder (gest. 19 Aug. 472), zoon van een stamhoofd der Sueven en van een dochter van Wallia, koning der West-Goten, stootte in 456 de Westromeinse keizer Avitus van de troon en verhief zijn vriend Majorianus en in 461 Libius Severus tot keizer. Na diens dood (465) nam Ricimer zelf de teugels van het bewind in handen, doch de hachelijke toestand des rijks noodzaakte hem in 467 te dulden, dat de patriciër Anthemius door het Oost-romeinse Hof tot keizer benoemd werd.
Weldra echter geraakte hij met deze in strijd, veroverde na een belegering van 3 maanden Rome (11 Juli 472), liet Anthemius vermoorden en plaatste Olybrius op de troon.Lit.: E. Stein, Gesch. d. spatröm. Reiches, I (1928); L. M. Hartmann, Gesch. Italiens i.
Mittelalter, I (1897); F. Lot, C. Pfister, F. L. Ganshof, Les destinées de l’Empire en Occident de 395 à 888 (Hist. du Moyen-Âge van Glotz, I), blz. 77 vlg.
