Argentijns conservatief politicus (Catamarca 20 Nov. 1873-Buenos Aires 12 Oct. 1944), die, in Juli 1939 vice-president geworden, sedert 1940 voor president Ortiz (radicaal), die om gezondheidsredenen verlof nam, het presidentschap waarnam. Hij regeerde buiten het parlement, waar de conservatieven geen meerderheid hadden, om.
Na het aftreden van Ortiz, met wie moeilijkheden niet uitgebleven waren, werd Castillo 27 Juni 1942 zelf president. Zijn buitenlands beleid tijdens Wereldoorlog II was, terwijl andere Latijns-Amerikaanse staten de V.S. steunden in de strijd tegen de As, gericht op een voorzichtige handhaving van de Argentijnse neutraliteit. Op 4 Juni 1943 werd hij na een korte militaire revolutie tot aftreden gedwongen. Aan de Argentijnse neutraliteitspolitiek kwam echter ook toen geen einde.
