Italiaans philoloog (Sondrio 8 Juli 1847 - Florence 25 Nov. 1930), studeerde te Pisa, was leraar in de klassieke talen aan de lycea van Modena en Milaan (1868-74), professor in de Romaanse letterkunde aan de Accademia scientifica letteraria te Milaan (1874-84) en nadien tot 1922 professor in de Romaanse taal en letterkunde aan het Istituto di Studi superiori te Florence. Hij was de grote specialist in de studie der ridderepen.
Bibl.: Le fonti dell’Orlando Furioso (1876; 2de dr. 1900); Le origini dell’epopea francese (1884); La rotta di Roncisvalle nella lett. cavalleresca italiana (1871); Ricerche intorno ai Reali di Francia (1872-1892); Le Corti d’Amore (1890); Origini della lingua italiana (1893); crit. uitg. v. Dante’s De vulgari Eloquentia (1896-1921).
Lit.: Studi letterari e linguistici dedic. a P. R. (1911); Atti Accad. Arcadi VII/VIII (1931).
