(of Oekiyoye) is een richting in de Japanse schilderkunst van de Tokugawa- of Yedo-periode (1615-1866). Zij bloeide in het bijzonder van het einde van de 17de tot het einde van de 18de eeuw.
Als haar stichter wordt (misschien ten onrechte) Iwasa Matabel (ca 1578-1650) aangemerkt. Zij geeft ons een getrouw beeld van de zeden en gewoonten van Japan. Ook de in het Westen vooral bekende Japanse houtsneden behoren tot de Oekiyo-e. Hiervan is Moronoboe (gest. 1695) de grondlegger.
