(„Vrijheid, Gelijkheid, Broederschap”), de bekende leuze der Franse Revolutie, werd in Juni 1793 het eerst door de club der Cordeliers aangenomen. Het Schrikbewind veranderde haar in de leus „Vrijheid, Gelijkheid, Broederschap of de Dood”.
Bij de wet van 4 Apr. 1795 werden de laatste woorden weggelaten en de spreuk kwam officieel steeds meer in gebruik naast de oudere en kortere „Vrijheid, Gelijkheid”. Onder de Tweede Republiek werd het de officiële verkiezingsleuze der regering (1848-1852), en de woorden zijn het devies geworden van de Derde en Vierde Republiek.Lit.: Otto Ladendorf, Historisches Schlagwörterbuch (1906), blz. 93 v.; H. Brugmans in N.R.Ct 1 Febr. 1935.
