Winkler Prins Encyclopedie

E. de Bruyne, G.B.J. Hiltermann en H.R. Hoetink (1947)

Gepubliceerd op 28-01-2023

KOLF

betekenis & definitie

(scheikunde) is een vat, meestal van glas vervaardigd met een vernauwde hals. Al naar de vorm spreekt men van rond- en platbodemkolven.

Erlenmeyer-kolven hebben een kegelvorm met vlakke bodem, een Kjeldahl-kolf (z stikstof) heeft een bijzonder lange hals, een fractionneer- of destilleerkolf heeft een zijbuis in de hals, bij een worstkolf voor de destillatie van vaste stoffen is deze zijbuis worstvormig en wijd. Voor bijzondere doeleinden zijn er nog vele andere vormen van kolven in gebruik in het scheikundig laboratorium. De inhoud kan variëren van 1 ml tot 100 l.