(Amsterdam 26 Apr. 1707-20 Jan. 1779), leerling van Boerhaave, werd in 1731 professor in de plantkunde te Amsterdam. Van ontelbare planten en kruiden gaf hij uitvoerige en nauwkeurige beschrijvingen.
Hij was de vader van Nicolaas Laurens Burman.
Bibl.: Thesaurus Zeylanicus, exhibens plantas in insula Zeylana nascentes (Amsterdam 1737); Rariorum Africanarum plantarum ad vivum de lineatarum (IV Decades Amsterdam 1738, VI decades Amsterdam 1739); Plantarum Americarum fasciculi X, continentes plantas, quas olim clar. Plumerierius detexit, atque in insulis Antillis ipse depinxit, edidit, descriptionibus atque observationibus illustravit J. Burmannus (1755-1760); Hora Malabarica, sive index in omnes tomos horti Malabarici (Amsterdam 1769). Hij verzorgde de uitgave van Rumphius’ werk: Het Amboinsch Kruidboek, 6 dln (1741-1750), met het Auctuarium (1755).
Lit.: N. Ned. Biogr. Woordenb.
IV, p. 353; Rumphius-Gedenkboek (1902).