(ook wel Ilias Latina genoemd) is een Latijns gedicht van 1070 hexameters, dat een korte inhoud van de hele Ilias geeft. Dit gedicht, vermoedelijk in de eerste helft van de 1ste eeuw n.
Chr. geschreven, werd spoedig een schoolboek. In de middeleeuwen wordt het (op een nog steeds niet verklaarde grond) ook wel Pindarus genoemd, in de uitgaven Pindarus Thebanus. Op grond van een in de laatste decennia der 19de eeuw gedane ontdekking wordt de auteur thans Italicus genoemd; betwijfeld mag worden, of deze identiek is met de Romeinse epicus Silius Italicus, veeleer heet hij Baebius Italicus. Met de interpretatie van dit geschrift hebben in de 18de en het begin der 19de eeuw vooral Nederlanders zich beziggehouden.Uitg.: Th. v. Kooten, Incerti Auctoris (vulgo Pindari Thebani) Epitome Iliados Homericae (Leiden 1809); belangrijkste ed. van Vollmer, Homerus Latinus, id est Baebii Italici Ilias Latina (Leipzig 1913).
