opperhoofd der Irokezen, die ca 1560 vijf Indiaanse volken (Onondaga, Mohawk, Oneida, Seneca en Cayuga) door een verbond nader tot elkander bracht (The five Nations) en waarbij zich later ook de Tuscarora aansloten. Hij onderscheidde zich als staatsman, wetgever en had ook als tovenaar een grote naam, zodat hij in verschillende sagen voortleefde, waarbij door cumulatie tal van daden aan hem werden toegeschreven, die door anderen waren verricht.
De Amerikaanse schrijver Schoolcraft heeft deze sagen verward met de scheppingsverhalen bij de Onondaga en de historische Hiawatha voor dezelfde persoon aangezien als de halfgod Tarenhiauagon. Op deze verwarring steunt de beschrijving van de mythische held in Longfellow’s epos Hiawatha.Lit.: A. L. Hatzen, The true story of Hiawatha (Toronto, ca 1924); H. F. C. ten Kate. De Indiaan in de Letterkunde (De Gids 1919); Horatio Haie, The Iroquois Book of Rites (Philadelphia 1883).
