of -ringen noemt men kringvormige plekken op weiden en grasvelden, waar hetzij geen gras groeit, hetzij weelderiger gras dan er omheen. Volgens het volksgeloof zouden ze ontstaan zijn, doordat heksen, elfen en feeën hier in de maneschijn haar rondedansen hielden.
De ware oorzaak is te zoeken in het optreden van verschillende soorten van bladzwammen, die eerst de grasgroei vernietigden, maar na haar afsterven het gras daarentegen weelderiger doen groeien. Ook kringen van paddenstoelen worden zo genoemd; deze danken hun ontstaan aan een mycelium, dat zich van een bepaald middelpunt uit regelmatig uitbreidt, in het midden alle vegetatie vernietigt, maar aan de rand juist een sterke groei veroorzaakt.Lit.: R. Westerhoff, Verhand, over de kol- of heksekringen (Groningen 1859).
