thans kortweg Gretna, dorp in het Schotse graafschap Dumfries, was vroeger wegens zijn gunstige ligging bij de grenzen van Engeland een toevluchtsoord voor vele Engelsen, die zonder toestemming van ouders of voogden in het huwelijk wilden treden. Oorspronkelijk was in Engeland en Schotland de verklaring van twee personen, dat zij een echtverbintenis wilden aangaan, voldoende tot het sluiten van een huwelijk.
Toen deze mogelijkheid onder de regering van George II (1754) in Engeland opgeheven werd, kon men in Schotland nog altijd terecht. Doordat de vrederechter te Gretna-Green, voor wie de verklaring afgelegd moest worden, een smid (the Blacksmith of Gretna-Green) was, ontstond de mening, dat deze aldaar het bijzonder privilege bezat dergelijke huwelijken te sluiten. De Parlementsacte van 1856, die alle huwelijken, na 1 Jan. 1857 op die wijze gesloten, onwettig verklaarde, maakte er een eind aan. Bruid en bruidegom moesten ten minste 21 dagen vóór het huwelijk in Schotland hebben gewoond.
Sinds 1940 is het bovendien krachtens de Marriage Scotland Act ook bij domicilie in Schotland niet meer mogelijk, het huwelijk door enkele wilsovereenstemming te sluiten.