noemt men de in hoofdzaak uit kwarts bestaande buis die door blikseminslag in zand gevormd kan worden. Doordat in droge grond de bliksem een grote weerstand ontmoet, wordt een aanzienlijke hitte ontwikkeld, waardoor de wand van de bliksembuis kan zijn samengesmolten tot een glasachtige laag.
Men heeft bliksembuizen gevonden die meters lang waren, soms ook nog vertakt.Lit.: M. Minnaert, De Natuurkunde van 't vrije veld, dl II Zutfen 1939 (blz. 256).
