Argentijns anthropoloog en palaeontoloog (S. Saturnino bij Genua 1 Sept. 1853 - La Plata 6 Aug. 1911), emigreerde jong naar Argentinië en werkte sindsdien aldaar jarenlang aan musea en universiteiten.
Sinds 1902 was hij directeur van het natuurhistorisch Nationaal Museum te Buenos Aires. Hij is de grondlegger van het geologisch en paleontologisch onderzoek in Argentinië en schreef tal van voor Zuid-Amerika fundamentele werken, o.a. Palaeontologia Argentina (1904). Vooral zijn onderzoekingen over fossiele zoogdieren, met name gordeldieren, zijn beroemd. Zijn verklaring van bepaalde Zuid-Amerikaanse beendervondsten als afkomstig van voorvaderen van den mens (La antigüedad del hombre en el Plata, 2 dln, 1880-’81) heeft geen erkenning gevonden. Zijn verzamelde werken zijn in opdracht van de Argentijnse regering in 5 dln (La Plata 1913-’26) uitgegeven.
