is de naam waaronder de beide schrijvers Emile Erckmann (Phalsbourg 20 Mei 1822 - Lunéville 14 Mrt 1899) en Charles-Alexandre Chatrian (Soldatenthal, bij Phalsbourg, 18 Dec. 1826 Villemomble 3 Sept. 1890) gezamenlijk novellen en romans hebben geschreven.
Hun eerste, fantastische verhalen in de trant van Hoffmann hadden geen succes, maar hun idyllische schetsen over de Elzas en hun nationalistische romans over het Napoleon-tijdperk, hoewel antimilitaristisch, vonden door het verdienstelijke talent van Erckmann als verteller, maar bovenal door diens naar het sentimentele overhellende optimisme een brede lezerskring. Een latere generatie, ingesteld op een hardere realiteit en andere aesthetische normen eisend, liet de boeken van Erckmann-Chatrian over aan de jeugd, tot ook deze de voorkeur gaf aan het genre Jules Verne.
De langdurige samenwerking van dit schrijversduo, waarbij Erckmann vooral als schrijver optrad en Chatrian meer als tussenpersoon bij de uitgevers, werd ten slotte nog verbroken en eindigde zelfs met een pijnlijk proces. DR R. WIARDA
Bibl.: L'Illustre docteur Mathéus (1859); Contes fantastiques (1860); Contes de la montagne (1860); Contes des bords du Rhin (1862); L’invasion ou le fou Yégof (1862); Madame Thérèse ou les volontaires de 92 (1863); L’ami Fritz (1864); Histoire d’un conscrit de 1813 (1864); Waterloo, suite du conscrit de 1813 (1865); Histoire d’un homme du peuple (1865); Histoire d’un paysan (4 dln, 18681870); Histoire d’un sous maître (1871); Les deux frères (1873) ; Contes vosgiens (1877); Le banni (1882).
Lit.: I.. Schoumacker, E.-C. (Publ. de la fac. des Lettres de l’Univ. de Strasbourg 1933).
