ook Laguneneilanden of Peystereilanden genaamd, is een groep van de Gilbert and Ellice Islands Colony in de Grote Oceaan, tussen de Fidsji- en de Gilbertseilanden, op 5° 3°' - 11° 2°' Z.Br. en 176° - 180° O.L. v. Gr. gelegen.
Zij werden in 1819 door de Amerikaanse zeeman Peyster ontdekt. Het zijn lage koraaleilanden, met kokospalmen, pandanen en pisangs begroeid. De oppervlakte is totaal 37 km2. Het aantal inw. bedraagt (1945) 3555, d.i. bijna 100 per km2. Hun taal is Polynesisch en komt overeen met die van de bewoners der Samoa-eilanden. De Ellice-eilanden hebben behalve Niulakita inheems bestuur; het belangrijkste eiland is Waitupu. De atol Funafuti is bekend door een boring in 1896 waarbij tot 340 m diepte nog koraalkalk werd aangetroffen. Dit bevestigde Darwin’s opvatting, dat voor het ontstaan van atollen positieve niveauverandering nodig is.
