Amerikaans scheikundige (South Norwall, Conn., 8 Mrt 1882), studeerde o.a. aan de Columbia Universiteit, behaalde in 1910 de doctorsgraad en is sedert 1914 verbonden aan de Mayo-kliniek te Rochester (Minn.). Tevens is hij professor aan de universiteit van Minnesota.
Vele onderscheidingen vielen hem ten deel wegens zijn verdiensten op het gebied van het hormonenonderzoek. De laatste jaren heeft hij zich vooral toegelegd op het onderzoek van de cortisone, een hormon, afgescheiden door de bijnierschors, van welks toepassing men veel baat verwacht voor jichtlijders. In verband hiermede werd in 1950 aan Kendall, te zamen met zijn landgenoot Philip S. Hench en de Zwitser Tadeus Reichstein de Nobelprijs voor physiologie en geneeskunde toegekend.
