muziekterm (letterlijk: dominerende toon). In de muziek na ca 1600 volgens het majeur- en mineur-toongeslacht, betekent dominant de kwint boven de grondtoon (zie muziekleer, harmonie).
In de oudere muziek, volgens de kerktonen, kunnen op verschillende tonen boven de grondtoon dominerende tonen voorkomen, welke men tegenwoordig ook dominant noemt; volgens deze modaliteitsleer komen in de acht kerktonen als dominanten voor zowel kleine als grote terts, kwart, kwint en sext.
