(zie Avondmaal, Eucharistie, Mis en Sacramenten), term reeds door de apostel Paulus gebezigd (I Cor. 10: 21); het is de term uit de Oudheid, die steeds in gebruik is gebleven, zodat zelfs τϱἀπεζα (trápeza, tafel, dis) zonder meer hetzelfde kan betekenen als altaar in het Westen. Het Grieks vermijdt het woord βωμός (bõmos, afgodenaltaar), hoewel ook het woord τϱἀπεζα zijn heidense associaties had.
Het woord was echter reeds in het O.T. voor de „tafel der toonbroden” gebezigd: Ex. 25: 22-29 vgl. Josephus, Bell. Jud. V: 217, I Clem. 43: 2, Hebr. 9: 2). Ook in het Latijn is mensa (met of zonder nadere bepaling door adjectieven) zeer oud — bij Augustinus bijv. — en heeft men ara = βωμός vermeden. „Mensa” is slechts de vertaling van „trápeza”, daar de oudste kerktaal die van het N.T. was, nl. het Grieks.
