uitgesproken als tsjaardaasj, is de naam van een nationale Hongaarse dans. De dans neemt een aanvang met een zwaarmoedig andante (de muziek er van heet: Lassan, langzaam), waarbij de danser en de danseres zich met vrije passen op de maat voorwaarts bewegen, terwijl de dame de linkerhand in de zijde zet en de rechter op de schouder legt van haar cavalier of tot het opnemen van haar kleed gebruikt.
De passen worden allengs levendiger en gaan van gekletter van de sporen en van handgeklap vergezeld, totdat eindelijk de danser zijn danseres omvat en met haar op dezelfde plek ronddraait; dit snelle gedeelte heet muzikaal: Friss, levendig. Voorheen werd de nationale dans onderscheiden in palotas of paleisdans en csardas of kroegdans; thans maakt men tussen beide geen verschil. Bij de csardas behoort Zigeunermuziek. De oudste melodieën zijn door Paix, Orgeltabulatur (1583) en Heckel, Lautenbuch (1562) verzameld en in Fr.
Böhme, Geschichte des Tanzes (1886) afgedrukt.
