grondlegger van het meteorologisch-therapeutisch onderzoek (Koningsbergen 3 Aug. 1865-Davos 22 Apr. 1942), studeerde in de natuurwetenschappen en promoveerde in 1904 te Koningsbergen. Sinds 1905 wijdde hij zich te Davos aan het onderzoek van de inwerking van de atmosfeer en de zonnestraling op het menselijk organisme (het belangrijkste onderdeel van de bio-klimatologie) en hij stichtte er een eigen observatorium, waarvan hij tot 1926 de leiding had en dat later een onderdeel werd van het „Forschungsinstitut für Hochgebirgeklimatologie und Tuberkulose” van het kanton Davos.
Van zijn levenswerk moeten met name genoemd worden: zijn onderzoekingen over de zonnestraling en de hemelstraling, in het bijzonder het ultraviolet, de afkoelingssnelheid en vochtigheidstoestand van de lucht, de luchtelectriciteit, een en ander vooral in verband met de invloed op het menselijk organisme en veelal met speciale toepassing op het bergklimaat.Bibl. (voorn, werken): Studie über Licht und Luft des Hochgebirges (Braunschweig 1911); Physik der Sonnen- und Himmelsstrahlung (Braunschweig 1919); Klimatologie im Dienste der Medizin (Braunschweig 1920); Physikalische' Grundlagen der Sonnen- und Lichttherapie (München 1927); Zur Entwicklungsgesch. d. Bioklimatologie, Bioklim. Beiblätter 9, blz. 1 e.v. (1942).
Lit.: H. Sürnig, in: Meteorol. Ztschr. LIX (1942).
