de naam van een „oermens” in The Tempest van Shakespeare, die het woord waarschijnlijk omsmeedde uit het Caraïbische „kannibaal”. Hij was niet opgewassen tegen de toverij van Prospero, voor wie hij, hoewel steeds gereed tot muiten, slavenwerk moest verrichten.
R. Browning doet hem, in een van zijn belangwekkendste en kleurigste monologen, een primitief-theologische bespiegeling houden (Caliban upon Setebos). De god Setebos is niets dan een groter en machtiger Caliban. Noch bij Shakespeare noch bij Browning heeft Caliban iets gemeen met de „edele wilde” der romantiek, maar twee dingen nemen ons voor hem in: de druk, waaronder hij leeft, en zijn felle verbeelding.Caliban was ook de schuilnaam van R. W. Buchanan in The Spectator (1867).
