is een toestel dat in de heel- en veeartsenijkunde in gebruik was voor het uitbranden van wonden. Later werd het vervangen door de thermocauter volgens Paquelin, een holle platina stift aan een ebonieten handvat, die in de spiritusvlam verhit wordt en daarna door het doorblazen van petroleumaether blijft gloeien.
Modern zijn de electrocauters, waarbij een metalen draad door het passeren van een electrische stroom tot gloeien wordt gebracht (electrocaustiek) en de electrocoagulatie, waarbij het lichaam van de patiënt met de inactieve pool van een diathermieapparaat wordt verbonden en de actieve pool in de vorm van een draad of knop op de plaats waar gebrand moet worden tegen het lichaam wordt gehouden. De actieve pool gloeit niet, maar de stroom die er van uitgaat kookt of verbrandt (snijdt) het weefsel. Hiermede worden thans oppervlakkig gelegen gezwellen weggebrand, door welke behandeling bloeding wordt voorkomen.
