Engels wijsgeer (Glasbury 30 Jan. 1846 - Oxford 18 Sept. 1924), was critisch idealist. Zijn denken herinnert aan dat van Hegel, ofschoon hij zich geen Hegeliaan noemt.
De verschijnselen zijn volgens Bradley steeds vol tegenspraken en wanorde; ons discursieve denken komt niet verder dan dat. Er is echter een ander kennisvermogen, dat het Absolute vermag te benaderen. In de werkelijkheid van het Absolute zijn de contradicties der verschijnselen opgeheven en bestaat er harmonie. Hier wordt Bradley tot mysticus, terwijl hij over de verschijnselenwereld als scepticus oordeelt. In zijn ethiek neemt hij ook een lager en een hoger niveau van normen aan. In zijn logica bestrijdt hij het psychologisme en acht hij het oordeel belangrijker dan het begrip.Bibl.: Ethical studies (1876); The principles of logic (1883); Appearance and reality (1893); Essays on truth and reality (1914); vele artikelen in: Mind.
Lit.: H. Evans, Br.’s Metaphysik (1902); Artikelen van A. E. Taylor, J. Ward, J. H. Muirhead e.a. in Mind (1925).
