noemt men wel eens het letterschrift, gebruikt in de blokboeken. In het algemeen duidt de leek hiermede de schreefloze letter aan (zonder schreven, dus overal even dik, zonder versiering).
Ten slotte is het een handschrift, dat bestaat uit zgn. drukletters. Op sommige scholen wordt dit schrift onderwezen met goede resultaten. Het geeft echter geen persoonlijk handschrift. Het kan dienen als inleiding tot het calligraferen.Lit.: J. M. A. Schalij en P. Bakkum, Een nieuwe schrijfmethode met oude lettervormen. Toelicht. m. vele voorb. v. kinderwerk (2de dr., ’s-Gravenhage 1929); H.
Bodak en Th. J. van der Wal, Schuinschrift of blokschrift. Pleidooi voor vrije keuze (Santpoort 1941); M. Vrij, Beter schrift, in Tijdschr. voor Ervaringsopvoedkunde, VI (1927); blz. 82-89; J. M. A. Schalij, Blokschrift, in Het Kind, XXXII (1931), blz. 351-357.
