prins, Russisch staatsman (Gloechowo, Oekraïne, 25 Mrt 1747 - St Petersburg 17 Apr. 1799), werd in 1775 kabinetssecretaris van Catharina II, in 1780 toegevoegd aan het „College” (ministerie) van Buitenlandse Zaken, waarvan hij lange jaren practisch de leider, hoewel niet de officiële chef was. Hij verdiende deze gunst van zijn vorstin door zijn begaafdheid en enorme werkkracht.
Na het sluiten van de vrede van Jassy (1792) met Turkije ging zijn invloed bij Catharina achteruit. Doordat hij aan haar opvolger Paul I (1796-1801) de papieren leverde, waaruit een plan van Catharina tot diens afzetting als troonopvolger bleek, raakte hij bij hem in hoge gunst en werd tot rijkskanselier en prins verheven. Zijn grote rijkdom, die hij door schenkingen van Catharina en Paul verworven had, gebruikte hij o.a. om een grote verzameling schilderijen aan te leggen.PROF. DR TH. J. G. LOCHER
Lit.: K. Waliszewski, Le fils de la grande Catherine, Paul I 4e éd. (Paris 1912); N. Grigorowitsj, De kanselier prins A. A. B. 2 dln (St Petersburg 1879-’81) (Russ.).
