is de naam, die men gaf aan het Parlement, dat van 4 Juli - 12 Dec. 1653 bijeen was met Praisegod Barebone, een leerhandelaar, als voorzitter. Het was niet gekozen, maar de 140 leden waren benoemd door de met Cromwell regerende Raad, uit de door de kerken opgemaakte lijsten, die in alle districten van Groot-Brittannië en Ierland van de meest godvruchtige lieden (met terzijdelating natuurlijk van R.K. en Anglicanen) waren opgemaakt.
Vandaar dat het ook wel het Parlement der Heiligen of het Kleine Parlement werd genoemd; de leden waren meest Puritein of Presbyteriaan en werden om hun vroomheidsbetoon veel bespot. Toch hebben zij getracht flink werk te doen, o.a. het maken van een wetboek voor het hele rijk. Hun streven naar een democratische inrichting der kerkbesturen, afschaffing der kerkelijke tienden en hun voorstel tot vermindering van het leger wekten veel tegenstand; een toevallige meerderheid van gematigden besloot de macht aan Cromwell over te dragen en deze liet de zaal door militairen ontruimen.Lit.: H. A. Glass, The Barebone Parliament and the religious movements of the I7th century culminating in the protectorate System of church govemmeat (London 1899, 8°); Gardiner, History of the Commonwealth and Protectorate, II (1903); J. A. R. Marriott, The crisis of English Liberty (1930).