(Atecotti), Britse of Gallische naam („de zeer ouden”, d.w.z. „autochthonen”?) voor een der barbaarse volken in het tegenwoordige Zuid-Schotland, die in de laatste tijd van de Romeinse heerschappij herhaaldelijk het Britse gebied afstroopten. Ammianus Marcellinus vermeldt zulke invallen in 365 en 368.
Ook „beschermden” zij, als huurlingen der Romeinen, Gallië tegen de Germanen; St Hieronymus, die hen daar in zijn jeugd zag, beschrijft hen als menseneters, wie zelfs de instelling van het huwelijk nog onbekend was.Lit.: Eoin MacNeill, Phases of Irish history (Dublin 1920), blz. 146 vlgg.
