president van Mexico mos 17 Febr. 1880 - San Angel 17 Juli 1928), het reeds vroeg op voor zijn minderbedeelde .genoten. Ook voor de ontwikkeling der Indi1 deed hij veel.
In 1912 stelde hij zich in dienst Madero, die in opstand was tegen de regering oen deze aan het bewind was streed hij voor . tegen de opstandelingen Orozco en F. Diaz; Vladero’s val tegen zijn opvolger Huerta. Hij t zich in 1914 aan bij Carranza, die Madero w was gebleven, en slaagde er in, Huerta te irijven. Aan de zijde van Carranza bestreed hij ier Villa. Daarna werd hij minister van Oorlog ;r Carranza, doch kwam met hem in conflict, hij voorstander was van landverdeling aan de en. Hij werd samen met Calles ontslagen en >n in 1920 de openlijke strijd tegen Carranza; hetzelfde jaar werd hij tot president gekozen.
Ier zijn presidentschap kwamen communiste opstanden en stakingen voortdurend voor. mdien weigerden de V.S. hem te erkennen, ng niet de belangen der aardoliemagnaten en ;re vreemde ondernemers beter verzekerd werden, terwijl Obregón weigerde op voor Mexico vernederende voorwaarden die erkenning te erlangen. Hij slaagde er in slechts tijdelijk de rust te herstellen, maar verkreeg in 1923 zijn officiële erkenning door de V.S. en werd na korte strijd door Calles als president opgevolgd. Vele moeilijkheden heeft hij gehad met de katholieke geestelijkheid, i Juli 1928 werd hij verkozen als opvolger van Calles, nog geen drie weken later werd hij in zijn rijtuig bij een demonstratie neergeschoten.
