naar het Griekse woord akolouthos d.i. dienaar, is een kerkelijk persoon, die de vierde en voornaamste der kleinere wijdingen, het acolitaat, heeft ontvangen. In de Westerse ritus is het acolitaat feitelijk de voorbereiding op het subdiaconaat.
Oudtijds moesten de acolieten zorgen voor het licht en de wijn, nodig bij het Misoffer. Aan die functie wordt heden nog herinnerd bij het toedienen van het acolitaat, nl. door de aanbieding aan den candidaat van een kandelaar met niet-brandende kaars en van ledige ampullen. Thans wordt de bediening van acoliet gewoonlijk door leken, inz. door knapen (koorknapen, misdienaars) vervuld. Acolietenlichten noemt men lichten, kandelaars enz. die paarsgewijs bij elkaar behoren en voor den celebrant uit worden gedragen.
