Zurlo (Giuseppe, graaf), een Italiaansch staatsman, geboren te Napels 1759, bekleedde eerst verschillende regterlijke betrekkingen en werd in 1798 minister van Financiën. In 1803 werd hij door den minister Acton aangeklaagd en in de gevangenis geworpen, maar weldra vrijgesproken. Na dien tijd woonde hij ambteloos te Napels, totdat Murat hem in 1809 tot minister van Justitie benoemde. In die betrekking organiseerde hij in korten tijd de geheele regtsbedeeling en ontwierp eene procès-orde en een strafwetboek.
Ook reorganiseerde hij de aan hem toevertrouwde afdeelingen van Binnenlandsche Zaken en van Eeredienst en voerde doeltreffende maatregelen in ter verbetering van het staatsbeheer, ter opbeuring der nijverheid, tot uitbreiding van het onderwijs en ter bevordering van kunst en wetenschap. Na de vernietiging van het Fransch bewind te Napels woonde hij te Venetië en te Rome, totdat hij in 1818 van koning Ferdinand verlof ontving, om naar zijn vaderland terug te keeren. Na de omwenteling van 1820 zag hij zich wederom belast met de portefeuille van Binnenlandsche Zaken, doch hij behield haar slechts weinige maanden en overleed te Napels den 10den November 1828.
