Zuid-Holland, eene provincie in het Koningrijk der Nederlanden, grenst in het westen aan de Noordzee, in het noorden aan NoordHolland, in het oosten aan de provinciën Utrecht en Gelderland en in het zuiden aan de Biesbosch, het Hollandsch Diep en het Volkerak, die haar van Noord-Brabant, en aan het Krammer, de Grevelingen en het Brouwershavensche Gat, die haar van Zeeland scheiden. Zij telt op 55 □ geogr. mijl ruim 800000 inwoners. Tot haar behooren de eilanden Goedereede en Overflakkee, Voorne, Putten, Roozenburg enz. Uit oude gewoonte bestempelt men verschillende streken van deze provincie met de namen van Rijnland, Delfland, Schieland, het Land van Voorne, het Land van Putten, den Hoekschen Waard, den Zwijndrechtschen Waard, den Alblasserwaard, den Krimpener Waard en de Vijf Heerenlanden.
De grond is er overal laag en vlak, behalve aan de kust, waar de duinen zich verheffen. Voorts wordt er de vruchtbaarheid van den grond en het onderling verkeer sterk bevorderd door rivieren en kanalen. Tot de eersten behooren: de Oude Rijn, de Hollandsche IJssel, de Lek, de Linge, de Alblas, de Merwede, de Maas, de Schie, de Rotte en de Gouwe, — en tot de laatsten: het Kanaal van Voorne, het Zederikkanaal, het Kanaal van Steenenhoek, dat van Katwijk enz. Landbouw en veeteelt worden er op de vruchtbare akkers en weiden met uitstekend gevolg gedreven, — Rotterdam is er door hare gunstige ligging aan de Maas de drukste koopstad des lands, al is hare bevolking niet zoo groot en haar effectenhandel niet zoo uitgebreid als die te Amsterdam, — Leiden is er door eene uitstekend ingerigte universiteit een brandpunt van geleerdheid,—en ’s Gravenhage schittert er als vorstelijke residentie, terwijl het digt hierbij gelegen Scheveningen in het gunstig saizoen duizende bezoekers ontvangt, om er de zeebaden te gebruiken. Voorts heeft men er de polytechnische school te Delft en onderscheidene hoogere burgerscholen en gymnasia. De geschiedenis van deze provincie is één met die van Nederland (zie aldaar).
