Victor (Claude Perrin, genaamd), hertog van Belluno, pair en maarschalk van Frankrijk, geboren den 7den December 1764 te La Marche (Vogesen), nam in 1781 dienst bij de Fransche artillerie, vroeg in 1789 zijn ontslag, maar trad in 1792 weder in dienst bij een bataljon vrijwilligers en verwierf in 1793 vóór Toulon den rang van brigade-generaal. Tot 1795 streed hij in Spanje, vervolgens in Italië, werd in 1797 divisie-generaal en behaalde de overwinning op de Pauselijke troepen, zoodat de Paus genoodzaakt was, den Vrede van Tolentino te sluiten.
Tegen het einde van 1798 bevond hij zich bij het leger onder Joubert, dat Piémont bezette, in 1799 bij dat onder Scherer, en vocht bij Verona en Magnano. Na den 18den Brumaire voegde hij zich bij den Eersten Consul en volgde dezen in 1800 wederom naar Italië, waar hij zich vooral bij Montebello en Marengo onderscheidde. In datzelfde jaar zag hij zich geplaatst bij het Gallo-Bataafsche leger, en in 1805 vertrok hij als gezant naar Kopenhagen.
In den veldtogt van 1806 streed hij bij Jena, voorts bij Pultusk, maar viel op eene reis in Januarij 1807 in handen van het vrijkorps van Schill. Nadat hij kort daarna tegen Blücher was uitgewisseld, voerde hij eenigen tijd bevel vóór Graudenz en verwierf bij Friedland den maarschalksstaf. Na den Vrede van Tilsit, benoemde Napoleon hem tot gouverneur van Berlijn, doch zond hem in 1808 naar Spanje, waar hij het bevel op zich nam over het 1ste armeekorps en de overwinning behaalde bij Espinosa, Ucles en Medellin. Daarentegen moest hij bij Talavera het onderspit delven voor Wellington.
In het begin van 1810 nam hij deel aan den togt van Soult naar Andalusië en blokkeerde den 5den Februarij Cadix, maar brak in 1812 de belegering op, om den veldtogt naar Rusland bij te wonen. Aan het hoofd van het 9de armeekorps beveiligde hij den overtogt van het Fransche leger over de Beresina.
In 1813 voerde hij bevel over het 2de armeekorps en streed bij Dresden, Leipzig en Hanau.
In 1814 werd hij den 7den Maart aan het hoofd van het 2de armeekorps en van 2 pas gevormde divisiën by Craonne gewond. Lodewijk XVIII belastte hem met het bevel over de 2de militaire divisie, en na den terugkeer van Napoleon volgde Victor den Koning naar Gent. Na de tweede Restauratie werd hij pair en generaal-majoor der Koninklijke garde, alsmede president der commissie, welke haar oordeel moest uitspreken over het gedrag der Fransche officieren gedurende de Honderd Dagen.
In 1821 verkreeg hij het opperbevel over vier militaire divisiën en den 15den December belastte hij zich met de portefeuille van Oorlog.
Bij den aanvang van den Spaanschen veldtogt van 1823 legde hij haar neder en vergezelde den hertog van Angoulème als chef van den generalen staf naar Spanje. Door de overeenkomsten, welke hij sloot met Ouvrard, den hoofdleverancier, ten behoeve van het leger, zag hij zich later in een procès gewikkeld, dat hem zijne betrekking deed verliezen. Sedert de Julij-omwenteling leefde hij ambteloos, en overleed te Parijs den 1sten Maart 1841.
— Zijn zoon Victor Francois Perrin, hertog van Belluno, geboren te Milaan den 24sten October 1796, werd den 9den Februarij 1853 door Napoleon III tot senator benoemd, maar overleed reeds den 24sten December van dat jaar.
