Valentinus, een vermaard Gnostisch wijsgeer, afkomstig uit Alexandrië, begaf zich in 141 naar Rome, waar hij tot 160 werkzaam was. Zijne geschriften zijn verloren gegaan. Zijn stelsel onderscheidt zich vooral daardoor, dat naar zijn gevoelen de wereld der zalige geesten of het pleroma verdeeld is in 15 syzygiën of aeonenparen, van welke ieder uit een levenschenkenden en levenontvangenden aeon bestaat.
De laatste der vrouwelijke aeonen, Sophia, verloor een gedeelte van haar wezen in den chaos, en zoo ontstond eene wereld van bezielde ligchamen, waaruit de zielen der menschen eenmaal verlost zullen worden. Dit denkbeeld werd door zijne leerlingen vaak op de zonderlingste wijzen opgevat en uitgebreid.