Theophrastus, een Grieksch wijsgeer, geboren in 390 vóór Chr. te Eresus op het eiland Lesbos, was te Athene eerst een leerling van Plato, vervolgens van Aristóteles en zag zich door dezen tot erfgenaam zijner boekerij en tot opvolger als hoofd der Peripatetische school benoemd. Hij overleed te Athene in den ouderdom van 85, volgens anderen van 106 jaren. In zijne redevoeringen legde hij zoo veel kracht en sierlijkheid aan den dag, dat Aristóteles zijn eigenlijken naam Tyrtamus in dien van Theophrastus (goddelijk redenaar) veranderde. Hij vervaardigde omstreeks 200 geschriften van rede-, bovennatuur-, zede- en natuurkundigen inhoud, doch zij zijn meerendeels verloren gegaan.
Slechts eenige opstellen over natuurlijke historie en wijsbegeerte, gedeeltelijk fragmenten uit grootere werken, bleven bewaard. De meest bekende zijn: „Ethici characteres”, uitgegeven door Fosz (1858) en door Petersen (1859), en de „Natuurlijke historie der gewassen”, uitgegeven door Schneider (1818—1821, 5 dln)”. Eene uitgave zijner gezamenlijke overgeblevene geschriften werd bezorgd door Wimmer (1854— 1862, 3 dln). Hij heeft niet veel nieuws geleverd, maar de wijsbegeerte van Aristóteles opgehelderd en uitgebreid.
