Suner (Luigi), een verdienstelijk Italiaansch blijspeldichter en een Spanjaard van afkomst, geboren in Havana omstreeks het jaar 1832, vond reeds op kinderlijken leeftijd te Florence een tweede vaderland. Zijn eerste blijspel: „I gentiluomini speculatori”, in 1859 te Florence voor het eerst opgevoerd, gaf eene voorstelling van het toenmalig verbond van Frankrijk en Italië, vertegenwoordigd door de beide hoofdpersonen van het stuk. Meer roem echter oogstte hij met zijne blijspelen: „I legitimisti (1861)” en „Spinte o sponte”, — en vooral met „L’ozio (1863)”, — „Una piaga sociale”, — „Caleche” (later onder den titel: „Ogni lasciata è persa”), — en „Le amiche (1873)”.
Met „Una legge di Licurgo (1869)” begon hij zich te bepalen bij ernstige sociale vraagstukken. Daarop volgden: „Chi ama tema”, —„Lagratitudine”, — en „Amor ch’a nullo amato amor pardona”.
