Bernhard Studer, een uitstekend geoloog, geboren den 21sten Augustus 1794 te Büren in het canton Bern, was eerst leeraar aan het gymnasium te Bern, studeerde vervolgens te Göttingen en te Parijs en werd in 1825 hoogleeraar in de geologie te Bern. Vooral wijdde hij zijn tijd en zijn talent aan het navorschen der Alpen, terwijl hij voorts reizen deed in Italië, Groot-Brittanje en Tyrol.
Van zijne geschriften noemen wij: „Beiträge zu einer Monographie der Molasse (1825)”, — „Geologie der westlichen Schweizeralpen (1834)”, — „Anfangsgründe der mathematischen Geographie (2de druk, 1842)”, — „Die Gebirgsmasse von Davos (1837)”, — „Lehrbuch der physikalischen Geographie und Geologie (1844—1847, 2 dln)”, — „Hauteurs barométriques prises dans le Piémont, en Valois et en Savoie (met Escher von der Linth, 1843)”, — „Einleitung in das Studium der Physik und Elemente der Mechanik (1859)”, — „Geschichte der physikalischen Geographie der Schweiz (1863)”, — „Ueber den Ursprung der Schweizer Seen (1864)”, — „Zur Geologie der Berner Alpen (1866)”, — „Index der Petrographie und Stratographie der Schweiz (1872)”, — en „Gneis und Granit der Alpen (1873)”. Ook bewerkte hij met Escher von der Linth de uitmuntende „Carte géologique de la Suisse (2de druk, 1870)”.
