Spinola (Ambrosio), marchese de las Balbazes, een uitstekend Spaansch generaal, geboren in 1571 te Genua, onderscheidde zich sedert 1599 bij herhaling in dienst van koning Philips III van Spanje en ondersteunde met een korps van 9000 man oude Italiaansche en Spaansche troepen, naar de wijze der middeneeuwsche condottiéri, den aartshertog Albert van Oostenrijk bij de belegering van Ostende (1602— 1604). Daarop zag hij zich benoemd tot luitenant-generaal en bevelhebber van alle Spaansche troepen in de Nederlanden, zoodat hij zich sedert 1605 in Vlaanderen tegenover prins Maurits bevond zonder eenig voordeel te behalen. In 1620 werd hij door Spanje ter ondersteuning van keizer Ferdinand II tegen de Protestantsche Rijksvorsten in het veld gezonden, drong in Augustus aan het hoofd van 23000 man door in de Pfalz en veroverde er onderscheidene steden, maar moest in 1621, tegen het einde van het Twaalfjarig Bestand, zich weder naar de Nederlanden begeven, om er Maurits het hoofd te bieden. Verzwakt door het verlies der meerendeels zieke Italiaansche troepen, kon hij den oorlog, in weerwil van de verovering van Gulik, slechts flaauw doorzetten en eerst in den zomer van 1624 een aanvang maken met de belegering van Breda, welke vesting hij den 2den julij 1625 innam.
Intusschen had zijne gezondheid door de ongemakken van den veldtogt zooveel geleden, dat hij het opperbevel moest nederleggen. In 1629 evenwel trad hij nogmaals op als veldheer en wél in Italië, waar hij in den strijd om de nalatenschap van den markgraaf van Mantua de Franschen uit Montferrat verdreef en hen in Casale omsingelde. Deze talentvolle krijgsman ondervond talrijke bezwaren van de zijde van het Spaansche Hof en overleed te Castelnuovo di Scrivia den 25sten September 1630.
