Sorghum Moench of moorengierst is de naam van een plantengeslacht uit de familie der grassen. Het onderscheidt zich door een met merg gevulden stengel, groote, breede bladeren, en opstaande aren of pluimen, zamengesteld uit kleine aartjes, van welke de zittende bloemen tweeslachtig en vruchtbaar en de gesteelde mannelijk en onvruchtbaar zijn. De kraakbeenige kelkkafjes omsluiten eene vrucht met eene meelbevattende kern.
— S. vulgare Pers. (gewone Moorengierst of Kafferkoren) is een éénjarig gewas met een halm ter hoogte van 5 Ned. el, eironde pluim en bruine, bruinachtig roode of zwarte kaf blaadjes. Deze plant, waarschijnlijk uit Indië afkomstig, werd in den tijd van Plinius naar Europa overgebragt, in de 13de eeuw naar Italië en in de 16de als Saracenengierst naar Frankrijk.
Zij behoort intusschen te huis op de west- en oostkust van Afrika en wordt er in het noorden tot aan Timboektoe en Abessinië, tot eene hoogte van 2500 Ned el boven de oppervlakte der zee, als voedselplant verbouwd, voorts ook in talrijke verscheidenheden in Hongarije, Dalmatië, Portugal en Italië. Vooral in Afrika levert zij een rijken oogst. Men maakt van de korrels ook gort, terwijl men er voorts een bedwelmenden drank en azijn van bereidt. De leeggedorschte pluimen dienen tot het vervaardigen van bezems.
— S. saccharatum Pers. (suikermoorengierst) is eene plant, welke eene hoogte bereikt van 3 tot 3¾de Ned. el; zij heeft eene kransvormig geplaatste pluim met overhangende takken, is afkomstig uit Oost-Indië en Arabië en wordt vooral in Amerika op groote schaal verbouwd. In 1857 bragt men er de eerste zaden, en in 1863 waren er reeds 250000 acres mede bezet. Uit hare stengels wint men suiker. Wij geven hier op kleine schaal de afbeeldingen van die beide planten. Van de gewone Moorengierst ziet men in a een takje van eene pluim op de helft der natuurlijke grootte, en in b eene kafnaald op 8-voudige grootte.
