Graaf Wladimir Alexandrowitsj Sollohoeb, een Russisch schrijver, geboren te Petersburg omstreeks het jaar 1815, werd attaché bij het gezantschap te Weenen en wijdde zich vervolgens aan de beoefening der letteren, totdat hij in 1850 met den titel van staatsraad aan vorst Woronzow, gouverneur van Trans-Caucasië, werd toegevoegd.
Als schrijver trad hij op in 1841 met eene reeks van verhalen en gaf vervolgens met Shoekowskij, Benedictow en de gravin Rotoptsjin een litterarischen bundel: „Gister en heden (1845)” in het licht. Zijn meest bekend geschrift is: „Tarantas (1845)”, een vermakelijk beeld van het Russische volksleven. Daarna werkte hij voor het tooneel en leverde o. a. de vaudeville: „Zwjetobessie (1845)”; ook plaatste hij een aantal novellen en schetsen in tijdschriften. Nadat hij eenigen tijd te Dorpat gewoond had, vestigde hij zich in 1865 te Moskou.
