Sleidanus (Johannes), eigenlijk Philipeson, een verdienstelijk geschiedschrijver, geboren in 1506 te Schleiden in den Eifel, studeerde te Luik, Keulen, Leuven, Parijs en Orléans in de regten, trad in 1537 in dienst van François I, koning van Frankrijk, maar moest wegens zijn overgang tot het Protestantismus (1541) Frankrijk verlaten.
Hij werd in 1542 tolk en gevolmagtigde van het Schmalkaldisch Verbond en vestigde zich te Straatsburg. In 1545 begaf hij zich als afgevaardigde der Protestantsche Vorsten naar den Koning van Engeland en vervolgens naar de kerkvergadering te Trente, waar hij eene ongemeene achting genoot. Hij overleed aan de pest te Straatsburg den 31sten October 1556. Grooten roem verwierf hij door zijn geschrift: „De Statu religionis et reipublicae Carolo V Caesare commentarii (1555 en later)”. Zijne „Opusculae” werden door Putschius in 1608 in het licht gezonden.
