Siërra of zaag is de naam, die aan verschillende berijkammen gegeven wordt. Wij vermelden:
Siërra Leone, een kustgewest in OpperGuinea (West-Afrika) van Kaap Verga tot aan Kaap Mesurado, met eene evenzoo genoemde Britsche kolonie, aan den mond der Rokelle-rivier (8°30' NB.) gesticht. Zij verrees in 1787 gedeeltelijk ter bevordering van handelsbelangen, gedeeltelijk ten behoeve van Negers, die aan de slavernij waren ontrukt. Zij verviel in 1808 aan de Britsche Kroon en bestaat uit het bergachtige, maar vruchtbare Siërra-Leone, de eilanden Buluma en Sherbro en een in 1862 veroverd kustgewest. Het geheel heeft eene oppervlakte van 22 □ geogr. mijl met 39000 inwoners, meerendeels in vrijheid gestelde Negers. De taal is er eene eigenaardige soort van Engelsch, en voor het onderwijs en de godsdienst hebben er de zendelingen zooveel mogelijk gezorgd. Toch valt op den toestand der kolonie, wegens de traagheid der Negers, niet te roemen. Tot de uitvoer-artikelen behooren er: sesam, gember, goud, huiden, ivoor, palm-olie enz., doch deze waren worden meestal uit het binnenland derwaarts gebragt. De hoofdstad, tevens de zetel van den Britschen gouverneur, is Freetown met 17000 inwoners.
Siërra Madre, een Noord-Amerikaansch gebergte, dat van de bergvlakte van Anahuac in eene noordwestelijke rigting voortschrijdt door het noordelijk gedeelte van Mexico en de hoogvlakte van Chihuahua scheidt van de Staten Sinaloa en Sonora. De hoogvlakte op de grenzen van Mexico en de Vereenigde Staten op 32° N. B. scheidt dat gebergte van eene andere, ten westen van de Rio Bravo del Norte in Nieuw-Mexico gelegene bergketen, die ook wel met den naam van Siërra Madre bestempeld wordt, maar een gedeelte van het Rotsgebergte uitmaakt.
Siërra Morena of het Zwarte Gebergte, b(j de Ouden Montes Mariani, een der voornaamste gebergten van Spanje. Het strekt van het oosten naar het westen zich uit over de landschappen Nieuw-Castilië, Andalusië en Estremadura, loopt nagenoeg evenwijdig aan de Middellandsche Zee, vormt de waterscheiding tusschen de Guadiana en de Guadalquivir en bereikt er westwaarts de Portugésche provincie Alemtejo. Deze bergketen is door 14 rivieren in vele stukken gebroken en bestaat uit drie hoofddeelen, een oostelijk, een centraal en een westelijk deel. Het oostelijk gedeelte, vooral uit het Rotsgebergte van Despenaperros zamengesteld, en het centraal gedeelte met den Caltraveno zijn naauwelijks 1000 Ned. el hoog, en deze laatste verdeelt zich westwaarts in twee ketens, van welke de noordelijke Siërra de los Pedroches en de zuidelijke Siërra de Cordova genaamd wordt; maar in het westelijk gedeelte vindt men toppen ter hoogte van 1600 Ned. el. Hier verrijzen de Siërra de Aracena, de Monte Segura, de Siërra Constantine en de Siërra de Aroche. De westelijke voortzetting, in Portugal voortschrijdend, draagt den naam van Serra d’Abeloeira.
De geheele bergketen is op de toppen dor en kaal, aan de hellingen boschrijk en in de dalen moerassig. Sommige gedeelten bevatten veel ertsen, inzonderheid lood, zilver en kwik. Over het centraal gedeelte loopt de fraaije kunstweg van Madrid naar Andalusië, alsmede de spoorweg van Madrid naar Cordova (door den vermaarden bergpas Puerto del Rey). Over het westelijk gedeelte is een spoorweg gelegd van Almorchon naar Cordova door het dal der Guadiato, alsmede een heirweg van Zafra naar Sevilla. Aan de zuidelijke helling van het centraalgedeelte werd in 1767 door den minister Olavides eene Duitsche kolonie gesticht.
Siërra Nevada of Sneeuwgebergte, het hoogste van het Pyrenésche schiereiland. Het vormt het middengedeelte van het bergterras van Granada en loopt met een flaauwen, naar het zuiden geopenden boog door het zuidelijk gedeelte van Spanje, eene oppervlakte bedekkend van 60 □ geogr. mijl. Dit gebergte is overal door diepe, breede dalen omgeven en bestaat uit eene hoofdketen van glimmer en twee groepen van kalk- en dolomiet-massa’s. De hoofdketen verheft zich het hoogst in het westelijk gedeelte, waar haar smalle kam eene gemiddelde hoogte bereikt van 3090 Ned. ei. Hier verrijzen: de Cerro Caballo (3250 Ned. el hoog), de Picacho de Veleta (3486 Ned. el hoog), de Mulahacen (3575 Ned. el hoog), de Aleazaba (3412 Ned. el hoog) en de Cerro de Vacares (3250 Ned. el hoog). Hier zijn diepe dalen met onderscheidene Alpenmeren. De oostelijke helft is veel lager en bereikt in haar hoogste punt, den Pico de Xerez, eene hoogte van slechts 3087 Ned. el.
Van de beide groepen der Kalk-Alpen is de noordwestelijke de grootste; deze vormt een woest, steil en sterk gekloofd rotsgebergte, dat in den Cerro Grevenque eene hoogte bereikt van 2277 Ned. el. De zuidelijke, door het diepe Pocqueira-dal in twee helften gescheiden Kalk-Alpen verheffen zich ter hoogte van slechts 1790 Ned. el. Het gebergte vertakt zich het meest naar het zuiden en vormt hier een groot aantal dalen; het bestaat voor ’t overige hoofdzakelijk uit flaauw hellende, gewelfde ruggen, die aan de zonzijde met een weligen plantengroei zijn bedekt. De voet van het gebergte is beplant met olijf- en oranjeboomen; daarop volgt de wijnstok en nog hooger verbouwt men er graan. De sneeuwgrens ligt er aan de noordzijde ter hoogte van 3400 en aan de zuidzijde ter hoogte van 3540 Ned. el. Dit gebergte vormt de waterscheiding tusschen het stroomgebied van de Guadalquivir en dat van de kustrivieren, welke zich naar de Middellandsche Zee spoeden.
Siërra Nevada de California of de Californische Sneeuw-Alpen. Deze vormen het randgebergte van den Noord-Amerikaanschen Staat Californië. Dit gebergte verheft zich ten oosten van het uitgestrekte lengtedal der rivieren Sacramento en San Joaquin en staat aan de beide uiteinden in verband met het Kustgebergte (Coast Range). Het heeft eene lengte van 850 Ned. mijl en zijn hoogste top, de Mount Whitney, verheft zich ter hoogte van 4538 Ned. el. De Central Pacific spoorweg overschrijdt dit gebergte langs den Truckeepas, 2195 Ned. el boven de oppervlakte der zee.
