Siccatief, van het Latijnsche woord siccare (droogen) noemt men eene zelfstandigheid, die het opdroogen van olieverf bespoedigt. Men verkrijgt een menie-siccatief, wanneer men 4 deelen gekookte lijnolie, 4 deelen menie en 4 deelen amber onder voortdurend omroeren laat koken, totdat er eene brij-achtige massa ontstaat, die eerst met 5 deelen heete en daarna met 4 deelen koude terpetijnolie verdund wordt. Het heldere vernis wordt na verloop van eenige dagen afgegoten van het bezinksel. Voor zinkwitverwen kookt men 100 deelen ljinolie met 5 deelen bruinsteenpoeder, dat in een linnen zak wordt genaaid, dien men in den ketel ophangt.
Men laat dit tweemaal 10 of 12 uren koken, en men kan hetzelfde bruinsteenpoeder meermalen gebruiken. Ook manganiumoxydulezouten, vooral boorzuur manganiumoxydule, worden als siccatief gebezigd. Men wrijft 45—50 Ned. wigtjes daarvan met 1 Ned. pond belegen gekookte lijnolie, voegt er nog 19 Ned. pond lijnolie bij en verwarmt het gedurende 15 minuten nagenoeg maar niet geheel en al tot kookhitte, waarbij het mangaanzout oplost.
