Servilius

betekenis & definitie

Servilius was te Rome de naam van een oorspronkelijk patricisch, doch later ook plebejisch geslacht. Tot de leden daarvan behoorden : Quintus Servilius Caepio, die in 106 vóór Chr. als consul eene wet (lex Servilia judiciaria) uitvaardigde, welke de senatoren weder met de regterlijke waardigheid bekleedde, maar met den consul Cnaeus Manlius aan de Rhône het onderspit moest delven voor de Cimbren en Teutonen, weshalve hij van het opperbevel ontheven en verbannen werd, en te Smyrna overleed; — Cajus Servilius Glaucia, praetor in 100 vóór Chr. en een medehelper van Saturninus in het oproer van dat jaar, waarbij hij sneuvelde; — Publius Servilius Vatia Isauricus, consul in 79 vóór Chr.; hij bestreed in het volgende jaar als proconsul de zeeroovers van Klein-Azië, veroverde Cilicië, benevens onderscheidene steden in Lycië, bragt de Isauriërs tot onderwerping en verkreeg bij zijn triomf den eernaam van Isauricus; — Publius Servilius Rullus, een volkstribuun in 63 vóór Chr.; hij bragt een wetsontwerp in behandeling tot verdeeling der staatsdomeinen in Campania, maar werd door Cícero in de drie redevoeringen: „De lege agraria” bestreden, zoodat hij zijn doel niet bereikte, — en Publius Servilius Casca, volkstribuun in 63 vóór Chr.; hij nam deel aan de zamenzwering tegen Caesar, bragt hem den eersten stoot toe, en sneuvelde in 42 bij Philippi.