Selim is de naam van eenige Turksche Sultans. Wij vermelden:
Selim I, geboren in 1467. Hij stiet den 25sten April 1512, geholpen door de Janitsaren, zijn bejaarden vader Bájesid II, die kort daarna door vergif omkwam, van den troon, ruimde daarop nog 5 neven en 2 broeders uit den weg en regeerde met groote energie. Hij tuchtigde, in 1514 den Sjach van Perzië, veroverde Koerdistan, in 1516 Syrië, in 1517 Egypte, waar hij de magt der Mameloeken vernietigde, en onderwierp Mekka aan het gezag der Porte. In die landen bragt hij doelmatige hervormingen tot stand, riep eene Osmaansche vloot te voorschijn en beteugelde met krachtige hand den overmoed der Janitsaren. Hij stond op het punt om met een leger naar Perzië te trekken, toen hij den 22sten September 1520 op eene reis van Constantinopel naar Adrianopel overleed. Hij was een vriend van dichters en geleerden en werd opgevolgd door zijn zoon Soliman II.
Selim II, een kleinzoon van den voorgaande en een zoon van Soliman II. Hij werd geboren in 1524, kwam na den dood zijns vaders (1566) aan het bewind en was de eerste Sultan, die zich tot de weelderige vermaken van den harem bepaalde en het opperbevel over het leger alsmede het beheer des Rijks overliet aan den Groot-Vizier. Onder zijne regéring werd in 1571 het eiland Cyprus en in 1573 Tunis door de Turken veroverd. Hij overleed den 12den December 1574, en werd opgevolgd door zijn zoon Moerad.
Selim III, een zoon van Moestapha III en geboren den 24sten December 1761. Hij wijdde zich in zijne jeugd met ijver aan de beoefening der wetenschap en wilde eene grondige hervorming tot stand brengen in het Osmaansche Rijk. Toen hij echter den 7den April 1789 zijn broeder Abdoel Hamid op den troon verving, namen onderhandelingen met het buitenland en oproerige bewegingen in het binnenland al zijn tijd in beslag. In 1792 zag hij zich genoodzaakt, met Rusland den nadeeligen Vrede van Jassy te sluiten, en door den inval van Bonaparte in Egypte (1798) werd hij in een oorlog met Frankrijk gewikkeld. Eerst nadat in 1802 de vrede met dat Rijk was tot stand gekomen, kon hij denken aan de verwezenlijking zijner hervormingsplannen.
Hij bragt het leger op Européschen voet, maar veroorzaakte zoowel daardoor als door andere maatregelen groote ontevredenheid, inzonderheid bij de Janitsaren, die in Mei 1807 ten getale van 15000 doordrongen in de voorstad Pera en ook de inwoners der hoofdstad oproerig maakten. Vruchteloos poogde Selim door toegevendheid de opgewondene gemoederen tot bedaren te brengen; hij werd afgezet, en den 31sten Mei beklom zijn neef Moestapha IV, de zoon van Abdoel Hamid, den troon. Selim werd in eene kiosk van het Serail gevangen gehouden en den 28sten Juli 1808 vermoord, toen zijn aanhanger Moestapha Bairaktar te Constantinopel verscheen, om hem weder op den troon te plaatsen. Intusschen werd Moestapha van den troon verwijderd en door zijn broeder Mahmoed II vervangen.
