Onder dezen naam vermelden wij:
De Heilige Sebastiaan, versierd met den eernaam van „Verdediger des geloofs”. Hij werd geboren te Narbonne in Gallië en diende onder Diocletianus als hoofdman der praetorianen. Daar hij als Christen weigerde, zijn geloof af te zweren, werd hij prijsgegeven aan de willekeur van Mauritaansche boogschutters, die hem met pijlen doorboorden. Niettemin herstelde hij door de zorgvuldige verpleging eener geloofsgenoote, Irene genaamd. Den 20sten Januarij 288 echter werd hij dood gegeeseld en zijn lijk in een vuilnisbak geworpen, maar door zekere Lucina aan de voeten der apostelen Petrus en Paulus begraven. Hij is de beschermheilige der schuttersvereenigingen, en zijn gedenkdag valt op den 20sten Januarij.
Dom Sebastiaan, koning van Portugal. Hij werd geboren in 1554 en was de zoon van den infant Joao en van Johanna, eene dochter van Karel V. In 1557, na den dood van zijn grootvader Joao III, kwam hij aan het bewind onder voogdijschap van zijn oom, den cardinaal Hendrik. Hij was een godsdienstige dweeper, die de Kruistogten wilde vernieuwen en Afrika en Indië veroveren. Reeds in 1574 ondernam hij met 900 Portugezen eene expeditie naar Tanger tegen de Mooren en mengde zich in 1578 in den oorlog met sjerif Mulei Moloch tegen diens neef Mulei Mehemed, waarbij hij de zijde koos van laatstgenoemde. Hij landde voorspoedig bij Alzira en tastte den 4den Augustus den Sjerif aan bij Kassr el Kabir, doch het Portugésche leger werd bijna geheel vernietigd, en hij zelf verdween in het slaggewoel, zoodat zelfs zijn lijk niet is teruggevonden. Toen daarna Philips II den troon van Portugal beklommen had, trad er meer dan één Pseudo-Sebastiaan op. De merkwaardigste van deze is de vierde, die in 1598 zich te Venetië voor den gesneuvelden Koning uitgaf, aan Spanje uitgeleverd werd en in de gevangenis van San Lucar in 1600 werd ter dood gebragt.
