Sargassum Ag. (zeekroos) is de naam van een plantengeslacht uit de familie der Bruinwieren (Fucoideae). Het loof van dit geslacht doet zich voor als een vertakte stengel met bladachtige aanhangsels, en de kiemhuisjes zijn zaaddoosvormig en veelhokkig. Van de soorten noemen wij S. vulgare Ag., met lancetvormige bladeren en daartusschen geplaatste bolronde, gesteelde blazen, die de plant drijvende houden, en met in okselstandige trossen geplaatste kiemhuisjes, — en S. bacciferum Ag. (Fucus natans L.), met smallere bladeren, spits toeloopende blazen en een rijk vertakten stengel. Deze laatste soort vormt in den Atlantischen Oceaan drijvende eilanden en is vooral opgehoopt in de Sargasso-zee, die ten westen van de Azorische eilanden eene oppervlakte beslaat van 60000 ☐ geogr. mijl.
Columbus had 14 dagen lang te worstelen met deze verbazingwekkende waterweide. Deze wiersoort bestaat er uit een mengsel van doode en levende planten, welke onvruchtbaar zijn, terwijl dit wier, vastgegroeid aan de rotsen der Amerikaansche kust, in een vruchtbaren toestand verkeert. Toch ontstaat volgens kapitein Laps dit wier in volle zee, daar uit de oude wierplanten nieuwe ontspruiten. De Sargasso-zee ligt op het gebied der westelijke en zuidwestelijke winden, die de wiermassa’s voortstuwen naar het oosten en noordoosten, waar zij echter opgehouden worden door een zuidwaarts vloeijenden arm van den Golfstroom, zoodat zij haren togt niet kunnen voortzetten, maar eene draaijende beweging aannemen en zich ophoopen.
