Regtsgeding of procés is het geschil, dat twee of meer personen over hunne regten hebben, zoodat zij daarover de uitspraak van den regter inroepen. Ook de behandeling van dat geschil draagt dien naam, alsmede eene vervolging in strafzaken, van wege de regtbank tegen een verdachte ingesteld. De wijze en de vorm der regtsgedingen is geregeld in het wetboek van burgerlijke regtsvordering en in dat van strafvordering. Met betrekking tot het burgerlijk regtsgeding vermelden wij het volgende: Ieder kan door dagvaarding een ander oproepen om vóór den regter te verschijnen , aan wiens regtsgebied de gedaagde onderworpen is.
Op den aangewezen dag verschijnt de gedaagde zelf (bij den kantonregter) of bij den procureur (vóór hoogere regtscollegiën) en spreekt de vordering tegen of verklaart, dat hij die tegen zal spreken. Op dit antwoord van den gedaagde mag de eischer zijne wederlegging (repliek) indienen, waartegen de gedaagde weder zijne bezwaren (dupliek) kan opperen. Nadat die stukken schriftelijk gewisseld zijn en door den procureur van den een aan dien van den ander toegezonden, kunnen partijen de zaak laten bepleiten door hunne advocaten, en daarop geeft de regter het vonnis. Is de gedaagde niet verschenen, dan onderzoekt de regter of de vordering van den eischer gegrond en regtmatig is, in welk geval hij verstek verleent en den gedaagde veroordeelt. Met uitzondering van geschillen over kleine geldsommen kan men alle regtsgedingen in hooger beroep voor een ander regtscollegie brengen, dat de zaak op nieuw onderzoekt, en daarna staat voor partijen nog open het regtsgeding in cassatie voor den Hoogen Raad.
