Reding (Aloys von), een dapper strijder voor de onafhankelijkheid van Zwitserland en geboren in het canton Schwyz, trad in Spaansche krijgsdienst, maar keerde in 1788 in zijn vaderland terug, waar hij hoofdman werd van genoemd canton. Bij den inval der Franschen in 1798 riep hij de zoogenaamde Urcantons op tot bijstand van Bern, waar Brune reeds was doorgedrongen, maakte zich meester van Lüzern, dat zich reeds in handen der Franschen bevond en bragt den 7den Mei 1798 laatstgenoemden bij Morgarten aan het wijken, zoodat hij eene gunstige capitulatie voor zijn canton kon bedingen. Na de stichting der Helvetische Republiek beijverde hij zich het oude foederalistische stelsel der cantons weder in te voeren en riep na het vertrek der Franschen (27 September 1812) in Schwyz eene algemeene dagvaart bijeen, om dat oogmerk te bereiken. Vruchteloos echter zocht hij te Parijs als landamman van Zwitserland de goedkeuring van den Eersten Consul voor die wijziging te verwerven.
Nu plaatste hij zich weder aan het hoofd der troepen van Schwyz, totdat generaal Ney met een leger derwaarts trok, de Zwitsers ontwapende en Reding op de vesting Aarburg gevangen zette. Nadat hij eerlang op vrije voeten was gesteld, werd hij in 1803 en 1809 wederom tot landamman van Zwitserland benoemd. In 1813 bestuurde hij de onderhandelingen met de Verbondene Mogendheden omtrent de onzijdigheid van Zwitserland, en overleed den 5den Februarij 1818.
