Reconventie is de vordering, die een gedaagde tegen den eischer instelt, bij denzelfden regter, waarvoor hij gedagvaard is, en zoo mogelijk gelijktijdig met de eerste vordering (in conventie) af te doen.
Als men namelijk in een burgerlijk geding gedagvaard wordt, heeft men het regt wederkeerig den eischer, wanneer men meent van hem iets te kunnen vorderen, te dagvaarden voor denzelfden regter, voor wien men zelf verschijnen moet. Die bepaling is billijk en dient ter bespoediging van het regt, omdat dan welligt al de geschillen tusschen de beide personen gelijktijdig kunnen worden uitgemaakt. Intusschen kan de regter de beide zaken ook na elkander afdoen. Reconventie is niet geoorloofd, wanneer de eischer optreedt in qualiteit, bijv. als voogd, lasthebber of bestuurder, — voorts wanneer de primitieve eisch de tenuitvoerlegging van een vonnis betreft, — bij eene possessoire actie, — en eindelijk als de regter niet ten opzigte van den persoon des gedaagden in reconventie, maar uit hoofde van het voorwerp der vordering onbevoegd is tot kennis neming daarvan.
