Pym (John), een Engelsch staatsman, geboren in Somersetshire in 1581, studeerde te Oxford en behoorde onder Jakob I en Karel I tot de oppositie in het Parlement.
In het „Korte Parlement” van 1640 vertegenwoordigde hij de Puriteinsche beginselen, nam na de ontbinding ijverig deel aan de kiesbeweging, schreef met Hampden in 1640 de aanklagt tegen Strafford en bragt ze in het Hooger Huis. Hij bevorderde voorts met de grootste belangstelling de werkzaamheden van het Lager Huis en vervaardigde de Groote Remonstrantie van 1641, waarin hij in meer dan 200 paragraphen de bezwaren opsomde tegen de Koninklijke regéring. In Januarij 1642 werd hij met Hampden en andere leiders der oppositie op last des Konings voor het Hooger Huis aangeklaagd, doch hij nam de vlugt naar de City en keerde den 10den Januarij, door het volk ondersteund, naar het Parlement terug.
Toen de strijd tusschen den Koning en de Vertegenwoordiging uitbarstte, werd hij tot lid der commissie uit laatstgenoemde gekozen, doch hij overleed reeds den 6den December 1643.
